Deze week heb ik een eerste versie geschreven van een gloednieuwe theatersolo van Sarah Jonker. We weten nog niet wanneer hij opgevoerd zal worden, maar we hebben veel plezier bij het ontwikkelen ervan.
Via Skype vertelt Sarah mij haar herinneringen aan een toneelgezelschap in Florence, waarmee zij tien jaar geleden in aanraking kwam. Ik maak aantekeningen over de theatertheorieën die besproken werden, de eigenaardigheden van de regisseur en Sarahs toenemende zekerheid, bij een sekte gezeten te hebben.
Uren brengen we door op skype, terwijl ze voorleest, schaterlacht en gruwelt bij de machtsspelletjes tijdens de audities, de seksuele ondertonen van een bewegingsles of de doctrines van Antonin Artaud. En opeens begint ze in het Italiaans te praten, wórdt de regisseur of de hese Barbara.
Mijn taak? Alles opschrijven en structuur aanbrengen. Op mijn computer staan sinds donderdag weer pagina’s vol aantekeningen, die ik nog moet verwerken.
Vanavond nog? Ik hoop het!